Invasieve dieren

In een poging om ontheffing aan te vragen voor het opvangen van invasieve dieren, zijn wij gestuit op een (te) groot aantal blokkades;
Nederland is de enige lidstaat in de EU die aanvullende maatregelen nodig acht, waardoor het onmogelijk wordt gemaakt voor erkende opvangcentra die vrijwel ongesubsidieerd werken.
Het is namelijk nodig om de statuten van de stichting te veranderen (kosten 1300,- voor de notaris.
Maar VOOR de notaris is er de nieuwe wetgeving , WBTR waar men eerst zich moet melden (kosten 450,- per jaar).
ALS dit allemaal lukt, moet je om de aanvraag voor de ontheffing te kunnen doen ook nog E-Herkenning aanvragen (kosten vanwege 2de stichting 45,-)
Daarna mag je de ontheffing aanvragen (kosten 100,-)
Maar in de gestelde eisen staat dat we een aparte quarantaine in een gesloten ruimte moeten hebben en ook de invasieve dieren in een aparte gesloten opvangruimte moeten huisvesten (helaas onmogelijk vanwege beperkte ruimte en geraamde kosten van 8-10duizend  euro)

Stichting Dierenlot was bereid om de kosten van de notaris en de aanvraag te betalen, waar anderen het lieten afweten.
Het besluit om de aanvraag niet te doen is niet lichtzinnig genomen vanwege de kosten en het gebrek aan ruimte.

Door al deze bureaucratie zullen heel veel dieren de dupe gaan worden (lees: er zal veel dierenleed ontstaan) en - in tegenstelling tot wat de Europese wetgeving beoogt- er zullen nog veel meer dieren in de openbare wateren gedumpt worden!!!
Typisch een voorbeeld waarbij Nederlandse wetgeving de plank gigantisch misslaat en het RVO (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) als uitvoerend handhaver mede verantwoordelijk is voor het tegenwerken van de Europese wetgeving en het stimuleren van dierenleed en dumping van dieren in de "vrije" natuur.
De NVWA is als adviserend orgaan totaal onwetend van deze misstanden en doen zelfs na duidelijke informatie zal het NVWA hier weinig tot niets mee gaan doen!

Dierenambulances in een groot deel van Nederland rijden totaal niet meer voor schildpadden (vanwege gebrek aan ervaring ook vaak niet voor landschildpadden).
Er is tot op heden slechts een beperkte groep waterschildpadden (3 soorten) invasief, maar er zijn vele andere soorten die nu dus ook niet meer worden geholpen, waardoor ook zij een langzame pijnlijke dood zullen sterven. Dit betekent dus dat zelfs dierenambulances medeverantwoordelijk zijn voor dierenleed en dumping van schildpadden, een onbedoeld "bijproduct" van onze Haagse stropdassen.
Het is gewoon ongelooflijk dat dit in Nederland voorkomt en zelfs gesteund wordt door de grootste organisatie op het gebied van dieren en uiteraard onwetende politieke partijen, die door gebrek aan praktische kennis hun stem hebben verkwanseld.